Είναι πράγματι τόσο εναυσματικά προκλητικό να αποζητά κανείς και μια επιπλέον πηγή ενημέρωσης σε εφημερίδες του παρελθόντος κυρίως επί ακραίων καθεστώτων και κρίσιμων καταστάσεων.
Και η απόλαυση οξύνεται όταν βρίσκει τέτοιου είδους ''μαργαριτάρια'' όπως αυτό εδώ επί ελληνικής δικτατορίας.
Δε έχει σημασία από ποιά μεριά της όχθης βρίσκεσαι..γιατί η πρώτη και πιο αυθόρμητη αντίδραση είναι αυτή που μετράει όταν το διαβάζεις...και κυρίως όταν συλλογίζεσαι ότι όλα αυτά ειπώθηκαν δημοσίως σε μια στήλη της εποχής με τέτοιο ζήλο και απαίτηση επιβεβαίωσης που μέχρι και σήμερα 81 χρόνια μετά νιώθεις την επιμονή και την πεποίθηση τους.
Εν ολίγης, Συμπερασματικά έχουμε ότι :<<Τελικά ακόμα και ο ρατσισμός μπορεί καμία φορά να είναι τόσο μα τόσο διασκεδαστικός..που να σε ρίχνει...και κάτω απ την καρέκλα!...Απ τα γέλια!!>>
Ζωή-Μαρία Γλαρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου