Δευτέρα, Απριλίου 20

Πάσχα με τα παιδιά της "Παρέμβασης"

απο Σημειώσεις της Αλεξάνδρας Τζανετή

Ο ιερότερος αγώνας είναι αυτός της ζωής...

Φτάσαμε πρωί πρωί μαζί με τις υπόλοιπες οικογένειες.Όλα τα παιδιά εκεί ήταν όμορφα ντυμένα,γεμάτα χαμόγελο,μας περίμεναν πως κ πως!
Όλη τη Μ.Βδομάδα έκαναν προετοιμασία γι'αυτή τη μέρα.Είχαν βάψει κόκκινα αυγά,έφτιαξαν κουλουράκια κ τσουρέκια.Καφές κ χυμοί έτοιμα!
Δεν είχα δει ποτέ τον Άρη έτσι...Τον καμάρωνα τόσο..
Πριν ετοιμαστεί το φαγητό πήγαμε μια βόλτα με τον Άρη και τον Ανδρέα να μου δείξουν την κοινότητα.Είναι μια τεράστια,καταπράσινη έκταση.
Ξεκινήσαμε από τη βιβλιοθήκη.Όλα ήταν τακτοποιημένα.Τα βιβλία στη σειρά χωρίς ίχνος σκόνης,τα κομπιούτερ γυάλιζαν.Σε έναν τοίχο ήταν τα τρόπαιά τους και οι αφίσες τους από τις εκθέσεις φωτογραφίας κ ζωγραφικής που έκαναν.Είδα έργα τους κι ειλικρινά εντυπωσιάστηκα!Κοντά στο παράθυρο ήταν τεντωμένο ένα δέρμα ζώου το οποίο θα το χρησιμοποιούσαν για να φτιάξουν μουσικά όργανα.Μου έδειχναν και μου εξηγούσαν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.Έπειτα πήγαμε στα δωμάτιά τους.Σε κάθε κρεββάτι υπήρχε κι ένα κουκλάκι πάνω.Μου είπαν πως κάθε φορά που έρχεται ένα καινούργιο μέλος διαλέγει τον "αδερφό" του κι εκείνος του δίνει το κουκλάκι του.Συγκινητικό,ε;
Βγήκαμε έξω και μου έδειχναν τις δουλειές που κάνουν.Αυτό τον καιρό πρέπει να ξεχορταριάσουν γιατί φοβούνται για πυρκαγιές το καλοκαίρι.Είδα το γηπεδάκι τους,το εργαστήρι τους.Όλα ήταν πανέμορφα!Γυρίσαμε πίσω στους άλλους...
Οι οικογένειες καθίσαμε στα τραπέζια που ήταν σε κύκλο και τα παιδιά μαζεύτηκαν στην κουζίνα για να ξεκινήσουν να μας σερβίρουν.Μας έφεραν τα πάντα!Τέλος έκατσαν κι εκείνα με τις οικογένειές τους για να φάνε..όσα είχαν εκεί την οικογένειά τους..
Αφού τελειώσαμε με το φαγητό μας μάζεψε όλους ο διευθυντής της κοινότητας στο σαλόνι.Οι οικογένειες σε καρέκλες και τα παιδιά κάτω σε μαξιλάρια.Έθεσε ένα ερώτημα κι όποιος ήθελε απαντούσε,είτε από τα παιδιά είτε από την οικογένεια.Από την πρώτη κουβέντα που άκουσα εκειμέσα δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου...Ένα ένα τα παιδιά σηκώνονταν όρθια κι έλεγαν αυτό που ένιωθαν κι οι γονείς το ίδιο.Άλλος ζητούσε συγγνώμη,άλλος ευχαριστούσε...Το θέμα είναι ότι όλοι έκλαιγαν,γονείς και παιδιά.Οι πιο κοινές κουβέντες που άκουσα από τα παιδιά ήταν :"Θέλω να πάρω τη ζωή στα χέρια μου.Θέλω να μεγαλώσω.Θα τα καταφέρω και θα σταθώ στα πόδια μου,μην μου φέρεστε σαν να είμαι παιδί.Σ'αγαπώ...".Οι πιο κοινές κουβέντες των γονιών ήταν :"Είσαι το παιδί μου,σ'αγαπάω και θα σε στηρίξω σε κάθε σου βήμα.Μπράβο.Σ'αγαπώ..."
Όταν μίλησα στον Άρη είδα τα μάτια του να βουρκώνουν κι όταν μου απάντησε,εκεί μπροστά σε όλους,κλάψαμε κι οι δύο.Εκεί κατάλαβα ότι θα τα καταφέρει αυτή τη φορά...
Τέλος,βγήκαμε όλοι έξω.Τα παιδιά πιάστηκαν χέρι χέρι κ σχημάτισαν έναν κύκλο.Ένας ένας στη σειρά έβγαινε στο κέντρο και φώναζε με όση δύναμη είχε μέσα του το όνομά του και οι υπόλοιποι επαναλάμβαναν το όνομά του κ συνέχιζαν "...είναι καλά!".Μόλις τέλειωσαν αγκαλιάστηκαν όλα μεταξύ τους και είπαν ότι μαζί θα τα καταφέρουν κ πως έχουν τη δύναμη...
Χαιρετηθήκαμε.Φύγαμε....

Στο δρόμο του γυρισμού σκεφτόμουν την ημέρα που πέρασα...Ήταν από τις ωραιότερες της ζωής μου.
Εκεί είδα τι σημαίνει να πολεμάς για να ζήσεις.Άνθρωποι που πέταξαν τη ζωή τους στα σκουπίδια ξαφνικά να θεριεύουν και να στέκονται όρθιοι κόντρα σε όλα!Αναρωτιέμαι πόσο δειλή μπορεί να είμαι που σε κάθε δυσκολία το βάζω κάτω...Εκεί κανεις δεν λέει κακό λόγο για κανέναν,υπάρχει αληθινή αγάπη χωρίς να κρίνουν,χωρίς να ζητούν τίποτα για αντάλλαγμα.Απλά καταλαβαίνουν ότι η ζωή είναι δικαίωμα όλων,δεν είναι χωράφια που τα χωρίζεις με το διπλανό σου.Ξέρουν πως κανείς δεν είναι τέλειος,παραδέχονται τα λάθη τους,μαθαίνουν απ'αυτά και ο καθένας τους είναι ξεχωριστός και όμορφος.
Μοναδικός στόχος είναι να ζήσουν και σίγουρα θα το κάνουν πολύ καλύτερα από εμάς...
Είναι τόσα που θα μπορούσα να πω αλλά ακόμα και τώρα δεν μπορώ να συγκρατηθώ...
Ευχαριστώ...Μπράβο...Συγγνώμη...Σ'αγαπώ...


Για τον αδερφό μου....

Δευτέρα, Απριλίου 13

Έλεγχοι στις μεγάλες αλυσίδες των σούπερ-μάρκετ


Έλεγχοι στις μεγάλες αλυσίδες των σούπερ-μάρκετ της περιοχής Βέροιας έγιναν σήμερα από συνεργεία των Διευθύνσεων Υγείας και Κτηνιατρικής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ημαθίας, παρουσία του Νομάρχη Κώστα Καραπαναγιωτίδη και του αρμόδιου Αντινομάρχη Αντώνη Χατζόπουλου.

Οι έλεγχοι γίνονται στο πλαίσιο της τακτικής των υπηρεσιών της Ν.Α. ενόψει των εορτών του Πάσχα οπότε και αυξάνεται η οικονομική δραστηριότητα στην παραγωγή, τη διακίνηση και τη διάθεση προϊόντων και εμπορευμάτων.

Η παρουσία των υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης στις αγορές του Νομού είναι διαρκής, ώστε να συμβάλλει αποτελεσματικά στην προστασία του καταναλωτή από ζητήματα υγιεινής, τιμών, εξυπηρέτησης κ.λπ.

Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η λειτουργία της αγοράς να είναι ομαλή προς ικανοποίηση του καταναλωτικού κοινού, τόσο σε επίπεδο τιμών και ποιότητας, αλλά και σε επίπεδο προσφοράς και επάρκειας αγαθών.

Πέμπτη, Απριλίου 9

Ο τίτλος ειναι:''Η Ελλάδα μέσα απ τα μάτια μιάς έφηβης'' ή ''Παθητικός αποπροσανατολισμός''



Ζωή-Μαρία Γλαρού

''Η Ελλάδα μέσα απ τα μάτια μιάς έφηβης''

‘’Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, εκτός όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί ως σήμερα.’’ Έτσι είχε ειπωθεί από μια χαρισματική προσωπικότητα του 20ού αιώνα, τον Winston Churchill, η κατάταξη της δημοκρατίας αναλογικά με τα υπόλοιπα πολιτεύματα. Και εξηγούσε ότι ’’Η ίδια η δημοκρατία πουλά καλύτερα τον εαυτό της ως μορφή διακυβέρνησης εφόσον έχει τα λιγότερα καταστροφικά αποτελέσματα από άλλα συστήματα…’’ Ο ίδιος αφού επιτέλεσε αξιωματικός, υπουργός, πρωθυπουργός της Αγγλίας αλλά και βραβευμένος Νομπελίστας πέθανε το 1965 χωρίς να πάρει έστω και λίγο απ τη χαρά μιας περαιτέρω αμφισβητούμενης έρευνας πάνω στη Δημοκρατία βλέποντας την Ελλάδα των τελευταίων ετών.

Όλες οι κοινωνίες της Δύσης θέλουν να χαρακτηρίζονται δημοκρατικές και αυτό ήταν και το λάθος του ελληνικού λαού. Δε προκαλώ και εξηγώ ότι ‘’Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα όλων αλλά δεν υπάρχει και καλύτερο.’’

Με μια γρήγορη μάτια στη πολιτική επικαιρότητα ανατρέχω στον Πλάτωνα και με λύπη μου παρατηρώ ότι οι πολιτικοί δεν είναι προσηλωμένοι ούτε στην αλήθεια ή τη δικαιοσύνη αλλά ούτε καν ακολουθούν και τις ιδιοτροπίες του λαού τους. Αγνοούν τους κανόνες περί της περιρρέουσας ατμόσφαιρας καθώς και την όποια παιδεία που έχουν και ασχολούνται και πάλι με το ‘’πότισμα των πολιτικών ριζών τους’’ στη βουλή για την εδραίωση και πάλι της προσωπικής τους εξουσίας.

Σεισμοί πλήττουν γειτονικές χώρες, 20 ισχυρές καπιταλιστικές χώρες συναντιόνται, βία παντού, απελπισμένες φιγούρες να πάλλονται σε όλη τη χώρα και η οικονομική κρίση συνεχίζει να μας πνίγει μονόδρομα καθώς εμείς έχουμε καταντήσει μια άβουλη κοινωνία του θεάματος και εφόσον το μόνο μέλημα των ελλήνων πολιτικών είναι ο αντιπερισπασμός και η εγκαθίδρυση μιας ατομοκρατίας = ‘’πολιτικοκεντρικής’’ εξουσίας. Ο λαός αρνείται αλλά συνεχίζει να καταναλώνει σκάνδαλα, μίζες, υποκλοπές. Όλοι γνωρίζουν αλλά κάνεις δεν μαρτυρεί ποιος απ όλους εκείνους τους κουκουλοφόρους με την γραβάτα το έκανε.

Έτσι γίνεται για άλλη μια φορά και ειδικότερα εξηγούμαι. Αύτη τη φορά ο κ. Παυλίδης αποτελεί το υποτιθέμενο-αποπροσανατολιστικό αντικείμενο όχι μόνο για αποπροσανατολισμό του λαού απ τα ουσιαστικά προβλήματα αλλά και για να ξεχαστεί ποιος απ όλους είχε παλαιότερα βάλει ‘το χέρι στη γυάλα’. Ιδιαίτερα αρεστό θα ήταν αν ξεχνούσαμε και τη δήλωση του ίδιου του Πρωθυπουργού όταν έκανε λόγο ότι ‘’κουράστηκε’’. Άλλη μια εικασία που μπορεί προκλητικά να ειπωθεί είναι ότι προσπαθούν οι ίδιοι να ‘ρίξουν την κυβέρνηση’ αλλά όχι με το να ρίξουν και το κύρος του κυβερνών κόμματος, αφού το θέλουν αλώβητο απ όλο αυτό. Δε κομματικοποιούμαι απλά το βρίσκω άκρως κωμικοτραγικό να τραβά ‘’ο καθένας το δικό του μπαϊράκι και το καράβι να παραμένει ακυβέρνητο’’. Και ειδικότερα επεξηγώ ότι η ΝΔ υπόσχεται άμεση διαλεύκανση ,το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της μερικής αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών, το ΚΚΕ θεώρησε την υπόθεση ως κορυφή του παγόβουνου στη χρόνια εκμετάλλευση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών από τους μεγαλοεφοπλιστές και το δε ΛΑΟΣ ζήτησε οι εργασίες της προανακριτικής να αρχίσουν την επομένη των ευρωεκλογών, ώστε η προεκλογική εκστρατεία να επικεντρωθεί σε θέματα, όπως εθνικά. (Είμαι μία και όμως έχω το θάρρος της γνώμης μου παρά το νεαρό της ηλικίας μου..εκείνοι πολλοί και ακόμα μάχονται σα χαμαιλέοντες με μοναδικό όπλο τους ύπουλους αντιπερισπασμούς. Είναι άδικο να απογοητευόμαστε τόσο νέοι..παρακαλώ κάντε κάτι η τουλάχιστον αφήστε εκείνους που μπορούν.)